Konfrontacje z ludźmi są przykrym doświadczeniem.
szczególnie w momencie odkrywania prawd o sobie.
Są one jak lustrzane odbicia.
Porażajac wzrok, wracają jak wymierzony policzek.
Zabłąkać się można w jakiś teatr cieni,
grę fikcji, której reguł nie znasz
w tzw. rzeczywistość
Ale to wszystko przecież nieistotne...
Rozmawiając z ludźmi tak naprawdę rozmawiamy z samym sobą
OdpowiedzUsuńDla siebie jesteśmy bardziej wyrozumiali ;)
Usuń