Lustro

                       http://imgfave.com/search/mirror

Konfrontacje z ludźmi są przykrym doświadczeniem.
szczególnie w momencie odkrywania prawd o sobie.
Są one jak lustrzane odbicia.
Porażajac wzrok, wracają jak wymierzony policzek.
Zabłąkać się można w jakiś teatr cieni,
grę fikcji, której reguł nie znasz
w tzw. rzeczywistość
Ale to wszystko przecież nieistotne...

                                 http://imgfave.com/search/mirror

Iluminacja

 Człowiek
 Olśniony blaskiem księżyca
 urzeczony kroczy w mrok nocy
 chwilami zapomina
 że księżyc słońca światło odbija.
 Myśli:
 Życie jest snem
 łańcuchem złudzeń.
 Zwątpiwszy,
Ulega pokusom.

 http://www.loverofdarkness.net/pictures/picture/160
                                                                                      

http://scienceray.com/astronomy/blue-moon-2/

Dwie siostry

http://pl.pinterest.com/pin/35395547041414878/

                                 http://pl.pinterest.com/pin/35395547043385168/

Dwie siostry

Chłodem lodu skute wody
równomiernie płyną w niezmącony spokój
krystalicznie czyste, wyzbyte  szumowin
bez wodorostów i sitowia
zrywają wstęgi źródeł
tęsknią do oceanu 
jak Nirwana...
szlifują skały podłoża
 twardy grunt pod nogami
Wody zimne, niezmącone, nieuległe ...
i ziemia, z której wyrasta wszystko
i która wszystko pochłania
Zimą zmarzlina, wiosną odtaje
rosą łzy roni,  wysycha w spiekocie
piachem niekiedy sypnie w oczy,
ziemia, z której życie powstaje
i w którą się życie  przeistoczy.

http://pl.pinterest.com/pin/528258231263888215/

Bezpowrotność

https://plus.google.com/u/0/117963818433955131256/posts

Trwało krótko, przelotnie
Minęło bezpowrotnie
jak błysk promienia zza chmur zasłony

poraziło blaskiem, przeraziło
zadrżały podwaliny, zachwiały się
cieniem ukośnym, powłóczystym
padły pod stopy.

Kilka ludzkich postaci 
zgniótł nieubłagany
kinematograf czasu
jak ziarna piasku w klepsydrze
przesypali się inni z góry na dół
 i odwrotnie
sromotnie.

Groby bez ciał
niezmartwychwstałych
zarosły  samosiewną miłością
wieczności!

http://pl.pinterest.com/pin/111816003218329035/

Wody strumienia świadomości

http://pl.pinterest.com/pin/48906345927753725/

Nie zatrzymasz się
czasie nieistniejący
wartki strumieniu świadomości
Nadążam za tobą
nie dbając o ślady ginące
na piasku jak zamki zostawiane

Przypływy, Odpływy
myśli uczuć i emocji
nie współbrzmią z rytmem
oceanu
z łopotem skrzydeł
tęskniąc
podążają do źródeł

http://pl.pinterest.com/pin/174303448052487731/

Więzy międzyludzkie

http://www.niedziela.pl/artykul/77985/nd/Droga-przed-wieki-zrobionahellip

Międzyludzkie więzy
jak babie lata napowietrzne
rwą się, oplatają, znikają

z wiernym przyjacielem w tle

Niekiedy kajdankami brzęczą
w przegubach dłoni, zagubione
Co Bóg złączył
Niech człowiek nie waży się  rozłączyć

Klucz wolności wyrzucony
w otchłań piekieł
wstąpisz
by się ze złączenia
rozłączyć!

http://pl.dreamstime.com/obrazy-stock-kajdanki-i-kierowy-symbol-image34103614

dziewczynka z zapałami

http://500px.com/oprisco

 * * *

Nie umiem popatrzeć na ciebie w innym świetle
niż przez pryzmat ognia.
 
Zapałki...
Urosły do rangi zapałów - słomianych
Na rżysku skąd plony zebrano
Zasiane słowa ze wstydu  się nie spalą
badyle jedynie  po  nich zostaną.

Dziewczynko z zapałami
aktorko spalonego teatru
mosty też popaliłaś
umywasz ręce z fotomontażu

Nie plazma bezkształtna, ale
Ziewnięcie i śmiech
po tobie w pamięci zostaną
wariancie wariatki
odpłyń w  rzekę zapomnienia
anno domini 2014

 https://plus.google.com/u/0/+JohnnyCheverillaJr61/posts

Prawdy są jak śnieg

http://500px.com/photo/60579098

http://500px.com/photo/21921037

Prawdy są jak śnieg
Każda gwiazdka inna
Opadają z nieba
Skrzą się, migocą
Jak biała kołderka w dzień
Jak złoto świetlistą nocą
Otulą
w oczy naprószą
czasem śnieżną gałą ktoś rzuci
ktoś inny
w śniegu schowanym kamieniem
niewinny - jak wszyscy, którzy rzucają.
A prawdy się topią
wsiąkają w grunt
który trzeba mieć pod nogami.

http://500px.com/photo/5545165

Trudno...

                          http://pl.pinterest.com/pin/273453008594914201/

Już sama nie wiem
Słów brakuje albo jest ich o wiele za wiele
Może jak inni - wykreować swój profil
i tkwić w nim Ni be, ni me ni kukuryku
czasem thank you, I like it and nice to  meet you
i mieć świety spokój
nie pisać, nie mówić, nie istnieć
nie deptać po innych
którzy obrzucą cię stekiem własnej bezsilności
....
a tak naprawdę
nie czas żałować jaką się nie było
ani myśleć jaką się być powinno
....
to wszystko już minęło
jak machnięcie ręki
czas  przygotować się na odejście
a nie na wejście
zwane:
narodzić się
by wszystkim dogodzić!
Nie dogodzę
Nie poradzę
Nie będę się martwić
że z taka ochotą
coraz lgnę w jakieś błoto.
trudno moja Istoto!

https://www.facebook.com/pages/Open-Art/155236521187646?sk=photos_stream

                              http://pl.pinterest.com/pin/510103095264722417/

                              http://pl.pinterest.com/pin/104497653827364785/

Teatr Polski

Dziadostwo nasze narodowe 
korzenie przodków
kompleksem cieni  ciągnie się jak ogon
od kości ogonowej oderwany
Przeciwsłoneczne okulary
Chronią wzrok ślepców
by  w słońca blasku nie raził  ich cień 
z dziada pradziada
dziedzictwem zwany
Otocz się blichtrem słomką sączonym
jak wszyscy oni
na leżakach
na Hawajach
na szpilkach
na czymkolwiek
byle nie na własnych nogach
które  jeźdźców bez głowy
poniosą do naszych narodowych izolatek
pełnych przyjaciół, sióstr, ojców, matek
i snów  o potędze
śnionych na kozetce ...

http://www.polskiekrajobrazy.pl/Galerie/604:Malopolska/5500:Stanczyk_na_dziedzincu_zamku_w_Niepolomicach.html

Nie igraj z kotami

https://plus.google.com/u/0/s/cat


Zawsze spadają na cztery łapy
chodzą własnymi drogami
ale niekiedy w kłębek, którym się bawią,
zaplączą się jak ryby w sieć schwytane .

Następny będziesz Ty ...

                      http://pl.pinterest.com/pin/59813501275665288/

Idąc zwykłą  ulicą
mijasz koleje losu
brniesz w przeświadczenie
że to jest gra
że śmiech nieszczęsnych jak  skowyt
zamienia się w głuchy płacz
 w ich oczach strach
 LOS toczy się przy otwartych drzwiach

Oglądam skazanych na wyrok
który sami innym wydali
ciagną łańcuchy skutych myśli
bezmyślni!

Nie ma  ucieczki 
przy otwartych drzwiach
jest ciągły niepokój 
 NIE POKÓJ
strach...
tak.

                            http://pl.pinterest.com/pin/376543218816362962/ 

Lubię napisać wiersz

 https://plus.google.com/u/0/+AnnamáriaSebestyén/posts

 https://plus.google.com/u/0/+AnnamáriaSebestyén/posts


Nie spotykałam zła na swej drodze
Nie poskramiałam drapieżców
Nie paraliżował mnie strach

Kiedy zmrok czai się za  oknem
trwoga czmycha po kątach
jawa graniczy ze snem

Lubię wpatrzona w zapadający zmrok
przez chwilę wsłuchać się w ciszy szmer
w szelest napływających myśli

Lubię napisać wtedy wiersz.

 http://500px.com/Onurah

 https://plus.google.com/u/0/+AnnamáriaSebestyén/posts

Góra Pokuszenia

      https://www.flickr.com/photos/

     http://vk.com/feed





Góra pokuszenia zbyt stroma,
 nie do zdobycia
u podnóża zadzieram nosa
wysoko i z pogardą
wiem,
nie warto!

W obłokach, w kwiatach, w powijakach...

http://vk.com/feed?z=photo-39222216_326112857%2Falbum-39222216_00%2Frev

W obłokach, w kwiatach, w powijakach
w przerwie między twardym gruntem pod nogami
a snem  tuż nad ranem zaistniałym
Między tak a nie, między być albo nie być
i innymi pytaniami
nie retorycznymi, ale bez odpowiedzi
Pozostaję
Wierna ideałom
których
 w miarę   mijanego czasu
jest coraz bardziej za mało!

http://vk.com/beaute?z=photo-27531145_325610124%2Fwall-27531145_39051

Ponadczasowość

     http://vk.com/id132351424

 Życie, przeżycie, ponadczasowość
W srebrzystej poświacie księżyca
Kolejne objawienie ciemnej strony
istnienia

Chciałabym w niewidocznej przestrzeni
komponować obrazy
tworzyć wizje nierzeczywiste
słowa nieistniejące łączyć w ideały

Stan niemożności toczy się  nieustanny
gdziekolwiek, skądkolwiek
do miejsca ukojenia

http://vk.com/id132351424?z=photo132351424_297837839%2Falbum132351424_158934190
                                             

                       http://vk.com/a.wadolowska

Zaczynam dzień od wschodu słońca

Zaczynam dzień od wschodu słońca

od czarnej gorzkiej kawy

i od  

SŁOWA 

które też było na początku

Buduję wątki na nowo

układam ścieżki splątane

odnawiam ruiny

w które niekiedy popadam

rozwiewa się wraz z parą znad szklanki

ulotna chwila poranka

(A.Wadolowska)

Nirwana za ladą

 

Nieokreślona myśl wydobywała się konwulsyjnie
ze zgmatwanych zwojów, z czarnej przepaści jaźni
Emocje w stanie czujnego napięcia czekały na pociągnięcie sznurka
Obolały umysł odpychał wszelką małostkowość
By na chwilę sięgnąć błogostanu.

Wiatr rozmiatał liście , a duch drzewa promieniował piękno
Szła ulicą - ISTOTA - jak myśl nieokreślona
Szła...
Wiatr rozmiatał liście
Zmienne podłoże jej stóp przyciągało siłą grawitacji
Świadomość rozpływała się w chaosie nieoznaczoności
Nieokreśloność i nieoznaczoność nie były antynomiami.

Poezja wymykała się szparą rozpękłej czaszki
Zamknięte klamry pęknięcia sprawiały ból, lecz -
nie gasła nadzieja na KLUCZ.
...
Odwykłam od transcendentalnych westchnień
Bóg stanowił cel KONKRETU
Grzeszne punkty przeszłości spinały duszę
Uniemożliwiając nieskończone rozciągnięcia.

Na moment przed wszechoczyszczeniem
Wszedł ktoś i rozproszył przybliżoną Nirwanę.

Skorupa

 

Skorupa

Przygnieciona księgami wystawiam głowę
narażając się na ciosy słów
odebrało mi mowę
znów!
Ważę słowa
garstkę lekkich jak pył rozrzucam tu i tam
ciężkie cedzę przez zaciśnięte serce
A innych nie powiem już nigdy więcej!
Czekam , trwam
czasu nie powiększę
twarda skorupa, z której wyłuskano orzeszek.

Paolo Uccello

 

Autoportret

Nieobecny myślami w miejscu uwiecznienia
z brodą jak jasny fragment aureoli
mistyką oczu wpatrzony w przestrzeń
poza granicą rzeczywistości
pragnie niczym ptak poszybować
ku niedostępnym jego oczom przestworzom
A.W.