Nie spotykałam zła na swej drodze
Nie poskramiałam drapieżców
Nie paraliżował mnie strach
Kiedy zmrok czai się za oknem
trwoga czmycha po kątach
jawa graniczy ze snem
Lubię wpatrzona w zapadający zmrok
przez chwilę wsłuchać się w ciszy szmer
w szelest napływających myśli
Lubię napisać wtedy wiersz.
https://plus.google.com/u/0/+AnnamáriaSebestyén/posts
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz