Idąc zwykłą ulicą
mijasz koleje losu
brniesz w przeświadczenie
że to jest gra
że śmiech nieszczęsnych jak skowyt
zamienia się w głuchy płacz
w ich oczach strach
LOS toczy się przy otwartych drzwiach
Oglądam skazanych na wyrok
który sami innym wydali
ciagną łańcuchy skutych myśli
bezmyślni!
Nie ma ucieczki
przy otwartych drzwiach
jest ciągły niepokój
NIE POKÓJ
strach...
tak.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz